Herinneringen

Toen mijn zoon net geboren was reed ik rond middernacht onverwacht alleen naar huis. Het mannetje en mijn vrouw een nachtje ter observatie achterlatend in het Jeroen Bosch Ziekenhuis. Uit de autospeakers schalde ‘One love’ in de bezielde uitvoering van Mary J. Blidge en U2. Als ik het liedje terug hoor schiet ik nog altijd vol.

Herinneringen horen bij muziek als noten bij een melodie.
 
Ik herinner mij een man die alleen op een IC- kamer lag zonder bezoek, en iets wilde horen van John Denver. In de stilte na mijn versie van het lied ‘Follow me’ begon hij zijn verhaal.
 
‘Lang geleden was ik met mijn vrouw op rondreis door Engeland. Ze was groot fan van John Denver en had een cassettebandje meegebracht met zijn grootste hits. Dat speelde ze steeds weer opnieuw af. Nu vond ik John Denver ook prachtig, maar na de 6e keer was het echt wel mooi geweest. Dus toen zei ik tegen mijn vrouw: nu is het genoeg met die John Denver!’
 
Het verhaal stokte en de man probeerde een traan weg te vegen. Maar het was al te laat en zijn schouders schokten. De herinneringen aan zijn vrouw en de mooie reis waren te levend geworden door de muziek die zojuist geklonken had. En aan het oeuvre van John Denver werd weer een betekenisvolle herinnering toegevoegd.  

• Lees ook: Het draait niet altijd om jou